Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап,
Кызгалдактар гүл ачканда.

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп-жана.
Бар-жогума кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көккө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:
Дайра ташып чамынганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.