Кайырма:
Күтөмүн, күтөмүн, күтөмүн,
Күйүттөн күч алып түтөймүн.
Кечигип кетти го кабарың,
Алтыным, кай жерде жүрөсүң?

Алдың бекен арзып жазган катымды?
Сездиң бекен жүрөктөгү дартымды?
Кубанычтуу кабар күтөм өзүңдөн,
Бир күндө миң кайталаймын атыңды.

Кайырма:

Мейли эми кат жазбагын, ашыгым,
Айбыгасың калп айтуудан ачыгын.
Анда, жаным, жолукканда экөөбүз,
Жылмайып кой башкалардан жашыруун.

Кайырма:

Жолуң тоссом жолобостон качасың,
Ак жүзүңдү аягансып катасың.
Түтөй берип түгөнөйүн деп калдым,
Чын сырыңды деги качан ачасың?

Кайырма: