Жамалың күндөй жаркып, нуруң чачып,
Ачылган жаз гүлүндөй жытың аңкып.
Сүйлөгөн, ырдап жаткан үнүңдөн, ай,
Жаткандай торгой сайрап булбул таңшып.

Сени ойлоп өзүмчө эле убарамын,
Жакшы сөз угуп качан мен кубанамын?
Бул эми жүрөгүмдүн өтүнүчү,
Алтыным, кабыл алчы,
сен суранамын.

Ойдогу кусалыкты кетире албай,
Көргөндө сени тиктеймин көзүмдү албай.
Айсыңбы сен көктөгү, кантип жетем?
Алтыным, кыйнадың го сен өчүң бардай.